Cunera Joosten
‘The sun that I see is just an illusion’
Startpunt is mijn verhouding tot de wereld, die onveilig voelt, waar je op je hoede moet zijn, kwetsbaar bent. Vooral (stedelijke) landschappen gebruik ik hiervoor als metafoor.
De beelden ademen veelal valavond, net voor het ondergaan van de zon, wanneer vormen lijken op te lossen. Verlaten landschappen, met slechts sporen van mensen. Onderliggend drama wordt gesuggereerd.
Een wereld waarin je je verloren kunt voelen.
