Emilie Hudig

Al sinds haar zestiende wou Emilie documentairemaker worden. Ze studeerde Visuele antropologie en Media en Cultuur aan de Universiteit van Amsterdam. Daarna studeerde zij documentaire- en portret fotografie aan de Fotoacademie terwijl zij werkte als researcher voor televisie.

Kort na haar afstuderen in juni 2007 werd zij onverwacht ernstig ziek en besloot zij haar eigen leven tijdens de behandeling te fotograferen. Een expositie in mei 2009 in FOAM 3h en  ‘Controle’ het boek waarmee zij de Zilveren Camera fotoverhaal van het jaar won, waren het resultaat.

Voor haar fotografie bleek deze ervaring een keerpunt; zij realiseerde zich dat haar pad niet lag binnen de traditionele documentaire fotografie. In plaats van de fotografie in te zetten om het leven te documenteren, gebruikt zij nu het medium om vragen op te roepen. In haar werk onderzoekt zij ‘het onverklaarbare’ en ‘ ongrijpbare’. Wat is toeval? Wat is er dat wij niet kunnen zien? Fotografie is hierbij het beginpunt van vele mogelijkheden.

Haar werk is gepubliceerd in o.a Vrij Nederland, Volkskrant Magazine, Sam Sam, One World, Mediapartners, het Advocatenblad,Vogue en Flow Magazine.

Haar project ‘Zonder Titel’ over de adel in Nederland werd geëxposeerd in Museum van Loon. All I Understand was te zien op ‘Les Rencontres d’Arles’ en Fotofestival Naarden.

In haar meest recente project voor de documentaire opdracht van het Stadsarchief van Amsterdam, over de grachtentuinen van Amsterdam, werkte zij met anthotypieen; de oudste vorm van fotografie, met planten gemaakte foto’s.

Dit project leidde tot een toekenning van een ontwikkelbeurs van het Amsterdams Fonds voor de Kunsten waarmee zij zich verder verdiept in verschillende print technieken op het Printing en Publishing lab van de Jan van Eyck academie.

Haar beroepspraktijk bestaat uit werk in opdracht voor uiteenlopende opdrachtgevers en zelf geïnitieerde lange termijn projecten, gefinancierd middels commerciële opdrachten, sponsoring en stipendia. In 2014 heb ik Studio Rust en Vreugd in het leven geroepen, een foto studio in de natuur om te portretteren en te experimenteren met oude foto technieken.